Archiwalne zdjęcia Konina…

Cofnijmy się na chwilę w lata 60 ubiegłego wieku, gdy gwałtownie rozwijający się Konin pochłaniał okoliczne wsie, gdy stare ustępowało nowemu…

„Powstanie dużych zakładów przemysłowych spowodowało istotne zmiany w życiu społeczno-gospodarczym regionu konińskiego, a przede wszystkim samego Konina. Ogromnemu przyspieszeniu uległ proces urbanizacji i przemian demograficznych. W 1950 r. Konin liczył 12.145 mieszkańców, w 10 lat później 17.638, w 1970 r. — 40.794, a w 1988 r. – 78.854. Wzrostowi liczby ludności towarzyszył równie szybki rozwój przestrzenny miasta, do którego przyłączono szereg okolicznych wsi położonych na północ od historycznego centrum i rzeki Warty, które stały się nowymi dzielnicami (m.in. Chorzeń, Morzysław, Marantów, Maliniec, Gosławice, Pątnów).

Przyjęta w latach pięćdziesiątych koncepcja urbanistyczna doprowadziła do powstania dwóch odrębnych części miasta, rozdzielonych w niewielkim stopniu zabudowaną przestrzenią doliny Warty. Konin prawobrzeżny (zwany Nowym Koninem) stał się typowym miastem tego okresu, złożonym przede wszystkim z dużych bloków mieszkalnych, budynków administracyjnych, handlowych i kulturalnych. Tutaj w latach 1949-1953 powstało położone przy stacji PKP pierwsze nowoczesne osiedle mieszkaniowe, a później kolejno osiedla: II (1964 r.), IV i północna część III (1966 r.), V i Zatorze ukończone w 1988 r. Ta część miasta traktowana była przez szereg lat jako symbol przemian społeczno-gospodarczych. W jej cieniu pozostawał dawny Konin — zwany Starym Koninem — zaniedbany pod względem infrastruktury miejskiej i chylący się przez lata nieco ku upadkowi.” – z komentarza wystawy wirtualnej „Ziemia konińska gwałtownie przebudzona” .

Źródło zdjęć i fragmentu tekstu z fotograficznej inwentaryzacji Strefy przemysłowej Konina z lat 1960-1961 w zasobie Oddziału w Koninie – „Ziemia konińska gwałtownie przebudzona” – wystawa wirtualna.